Üniversite öğrencileri yeni periyoda başlamanın heyecanını yaşarken yaşadıkları vilayetleri terk ederek büyükşehre giden gençlerin cebini ulaşım masrafları yakıyor. Büyük üniversitelerin olduğu öğrenci kentlerine giden araçların bilet fiyatları, burs alan öğrencileri zorluyor.
Ankara’da bir üniversiteyi kazanmış, İç Anadolu’da yaşayan bir gencin Ankara’ya gitmek için ödeyeceği otobüs bileti fiyatı ortalama 400 TL. Karadeniz ve Akdeniz Bölgesi’nde yaşayan bir gencin Ankara’ya ulaşım maliyeti ortalama 700 TL iken, Marmara ve Trakya taraflarından gelmek ise ortalama 750 TL ediyor. Ege Bölgesi’nde yaşayan bir genç ise Ankara’ya ulaşabilmek için ortalama 800 TL ödüyor. Doğu Anadolu’da yer alan bir kentten Ankara’ya otobüsle gelebilmek için ise ortalama 1440 TL gerekiyor. Kredi ve Yurtlar Kurumu’nun öğrencilere yönelik verdiği burs/kredi ölçüsü ise şimdiki olarak 2 bin TL. Buna nazaran, bir ay içerisinde İç Anadolu’da yaşayıp Ankara’da okuyan bir genç memleketine bir ay içerisinde iki sefer gitmek isterse 1600 TL’sini yol parasına veriyor. Doğu Anadolulu bir genç ise bu bursla memleketine gidip dönemiyor.
TREN SINIRLARI YETERSİZ
İstanbul’da okuyan öğrenciler, yolun uzunluğundan ve otobüs bileti fiyatlarından tasarruf edebilmek için genelde trenle ulaşımı tercih ediyor. İç Anadolu’dan İstanbul’a Yüksek Süratli Tren (YHT) aracılığıyla gitmek ortalama 750 TL tutuyor. Ege Bölgesi’nden İstanbul’a YHT çizgisi bulunmuyor. Bu bölgeden İstanbul’a giden trenlerin fiyatları ise ortalama 900 TL. Tren çizgilerinin da yetersiz olması nedeniyle bilet bulabilmek öğrencilerin yaşadığı bir öbür ıstırap olarak öne çıkıyor. Doğu Anadolu’daki bir gencin İstanbul’a direkt gidebilmesi yalnızca Malatya üzerinden 1300 TL’ye olabiliyor.
İzmir’de ise tek istikametli uçak biletleri, ekseriyetle bir aylık KYK bursunun iki katından başlıyor. Ege Bölgesi’nde yer alan farklı bir kentte yaşayan bir öğrencinin bile İzmir’e gitmesi ortalama 500 TL tutuyor. Başka bölgelerden İzmir’e ulaşım maliyetleri ise bin TL’nin altına düşmüyor. Buna nazaran; yemek, barınma, kitap ve şehiriçi ulaşım masraflarının yok sayıldığı, hatta öğrencinin hiç bir toplumsal aktiviteye katılmadığı bir senaryoda bile öğrenci, bir ay içerisinde ailesini görmeye gidip dönemiyor.